Το Γεφύρι της Άρτας

Το ιστορικό γεφύρι της Άρτας είναι ένα από τα πιο φημισμένα ηπειρωτικά γεφύρια και βρίσκεται νοτιοδυτικά της πόλης.

Αποτελείται από τέσσερα μεγάλες ημικυκλικές καμάρες, που στηρίζονται σε πέντε μεγάλα βάθρα, καθένα από τα οποία φέρει και ένα ανακουφιστικό τόξο για την απορροή των υδάτων, όταν η στάθμη του Αράχθου υψώνεται επικίνδυνα. Άλλες δύο μικρότερες καμάρες διακρίνονται στην κάθε πλευρά του γεφυριού, εκ των οποίων ορισμένες έχουν κτιστεί ή επιχωθεί, μαζί με τις απολήξεις του προς τις όχθες. Το γεφύρι έχει μέγιστο σωζόμενο μήκος γύρω στα 145 μ., πλάτος 3,75 μ. και μέγιστο ύψος 12 μ.

Από την παράδοση είναι γνωστό ότι κτίστηκε στην σημερινή του μορφή στις αρχές του 17ου αι., με χρήματα του αρτινού εμπόρου Γιάννη Θιακογιάννη. Μια άλλη πληροφορία από τον τούρκο περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή αναφέρει ότι το γεφύρι έκτισε ο Φαΐκ πασάς στα τέλη του 15ου αι. Ωστόσο οι διαφοροποιήσεις στην τοιχοδομία δείχνουν ότι το γεφύρι δέχτηκε αρκετές επιδιορθώσεις και ανακατασκευές, με τελευταία εκείνη στις αρχές του 17ου αι.

Σε αντίθεση με την ανωδομή που φαίνεται ότι γκρεμίστηκε και ξανακτίστηκε αρκετές φορές, τα βάθρα είναι κατασκευασμένα από μεγάλους λίθους και παλαιότερα θεωρείτο ότι ανήκουν στους κλασικούς ή ελληνιστικούς χρόνους. Ωστόσο, νέα αρχαιολογικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η κοίτη του ποταμού Αράχθου στην αρχαιότητα δεν διερχόταν από το ίδιο σημείο, καθώς εντός της σημερινής κοίτης και σε μικρή απόσταση από το γεφύρι βρέθηκε νεκροταφείο αρχαίων χρόνων.

Μετά την απελευθέρωση της Άρτας το 1881 και ως τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 -1913, η ψηλότερη καμάρα του γεφυριού αποτελούσε το σύνορο του τότε Ελληνικού Βασιλείου με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Οι τεχνικές δυσκολίες του έργου, λόγω των πλημμυρών, σε συνδυασμό με τον φόβο για τα στοιχεία της φύσης ενέπνευσαν τον γνωστό θρύλο της γυναίκας του πρωτομάστορα, που έπρεπε να θυσιαστεί για να στεριώσει το γεφύρι. Ο θρύλος αυτός αποτέλεσε το θέμα όχι μόνο του γνωστού ποιήματος, αλλά και θεατρικών έργων, έργων όπερας και λαογραφικών μελετών.


Tου γιοφυριού της Άρτας

Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα
γιοφύρι εθεμέλιωσαν στης Άρτας το ποτάμι.
Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν.
Μοιρολογιούν οι μάστοροι και κλαιν οι μαθητάδες:
Αλοίμονο στούς κόπους μας, κρίμα στις δούλεψές μας,
ολημερίς να χτίζουμε το βράδυ να γκρεμιέται…

Εικόνες

Επιλέξτε άλλο μνημείο